ઊંચી મેડી તે મારા સંતની રે, મેં તો માણી ન જાણી રે
હો રામ, હો રામ . . . . . ઊંચી મેડી તે મારા સંતની રે
અમને તે તેડાં શીદ મોક્લ્યાં, હે મારો પિંડ છે કાચો રામ
મોંઘા તે મૂલની મારી ચૂંદડી,મેં તો માણી ન જાણી રામ
અડધાં પહેર્યાં,અડધાં પાથર્યાં,અડધાં ઉપર ઓઢાડ્યાં રામ
ચારે છેડે તે ચારે જણા, દોરી ડગમગ જાયે રામ
નથી તરાપો, નથી તૂંબડાં, હે નથી ઊતર્યાનો આરો રામ
નરસિંહ મહેતાના સ્વામી શામળા, પ્રભુ ! પાર ઉતારો નાવ.